Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω...ο εαυτός μου!


Η σημασία του Επαγγελματικού Προσανατολισμού στην επιλογή επαγγέλματος

Χωρίς αμφιβολία, η επιλογή επαγγέλματος αποτελεί μία κρίσιμη απόφαση στη ζωή του ατόμου. Άραγε τι επάγγελμα μου ταιριάζει; Με τι θέλω να ασχοληθώ; Ενδεικτικά ερωτήματα που απασχολούν κάθε έφηβο τη στιγμή κατά την οποία καλείται να επιλέξει την κατεύθυνση των σπουδών του. Αρκεί να σκεφτούμε ότι στο χώρο εργασίας του ένας άνθρωπος δαπανά το ένα τρίτο περίπου της ζωής του για να καταλήξουμε στο ότι «επιλέγω επάγγελμα σημαίνει επιλέγω τρόπο ζωής».


Απαραίτητη προϋπόθεση για τη λήψη της επαγγελματικής απόφασης είναι η αυτογνωσία και η επαρκής πληροφόρηση του ενδιαφερόμενου. Στην προσπάθεια αυτή σημαντικός είναι ο ρόλος του Επαγγελματικού Προσανατολισμού, σκοπός του οποίου είναι η επιστημονική υποβοήθηση του ατόμου να πάρει μόνο του τις κατάλληλες γι’ αυτό αποφάσεις, όσον αφορά στην ακαδημαϊκή και επαγγελματική κατεύθυνση που θα ακολουθήσει. Μέσω της Επαγγελματικής Συμβουλευτικής, ο μαθητής ανακαλύπτει τις κλίσεις και τις δεξιότητές του με στόχο το σχεδιασμό της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας.

Γιατί όμως είναι σημαντική η συμβουλευτική υποστήριξη του μαθητή στην επιλογή σπουδών; Οι ραγδαίες εξελίξεις στο οικονομικό περιβάλλον και οι συνεχείς αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα σε συνδυασμό με την έλλειψη επιστημονικής βοήθειας και πληροφόρησης έχουν ως αποτέλεσμα την αίσθηση ανασφάλειας των νέων πριν την ένταξή τους στην αγορά εργασίας. Ο Επαγγελματικός Προσανατολισμός βοηθά τους μαθητές στη διερεύνηση του εαυτού και των ταλέντων τους καθώς και στη συνειδητοποίηση των απαιτήσεων των διαφόρων επαγγελμάτων. Η ρεαλιστική αντίληψη του εαυτού και η αποσαφήνιση των προσωπικών τους αξιών, κριτηρίων και επιδιώξεων ενισχύουν τις πιθανότητες επιτυχούς σταδιοδρομίας. Τα οφέλη από την εφαρμογή του θεσμού εμφανίζονται τόσο στο άτομο όσο και στο μελλοντικό εργοδότη ο οποίος έχει το πλεονέκτημα να απασχολεί εργαζόμενους που απολαμβάνουν το αποτέλεσμα της εργασίας τους.

Η υπηρεσία του Επαγγελματικού Προσανατολισμού περιλαμβάνει προσωπικές συνεντεύξεις σε συνδυασμό με τη χρήση ψυχομετρικών τεστ (ενδιαφερόντων, ικανοτήτων, προσωπικότητας) με στόχο να καταστήσει ικανούς τους μαθητές να ιεραρχήσουν τις επιλογές τους ανάλογα με τις επιθυμίες τους και τις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας. Ολοκληρώνοντας τη διαδικασία, οι νέοι έχουν επιτύχει μία πρώτη διερεύνηση του εαυτού και των φιλοδοξιών τους, γεγονός που τους προετοιμάζει να επιλέξουν το μέλλον που οι ίδιοι επιθυμούν.

Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα http://www.chiospress.gr/ , Απρίλιος 2010 και στην εφημερίδα "Πρόοδος", Μάιος 2010

Πιθανές ερωτήσεις σε μία συνέντευξη επιλογής

Σχετικά με τις σπουδές


Με τι κριτήρια επιλέξατε το συγκεκριμένο αντικείμενο;
Ποιο θεωρείτε ότι είναι το μεγαλύτερο όφελος που αποκομίσατε από τις σπουδές σας;
Πώς κρίνετε εκ των υστέρων τις επιλογές σας; Εάν σας δινόταν η ευκαιρία να αρχίσετε εκ νέου τις σπουδές σας τι θα αλλάζατε;

Σχετικά με την επαγγελματική εμπειρία
Ποια ήταν τα καθήκοντά σας στην προηγούμενη εργασία σας;
Γιατί αφήσατε την προηγούμενη εργασία σας;
Τι είναι αυτό που ψάχνετε να βρείτε στη νέα;
Γιατί παραμείνατε άνεργος/η για τόσο διάστημα;
Ποια ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία σας μέχρι σήμερα;

Σχετικά με την προσφερόμενη θέση εργασίας

Γιατί σας ενδιαφέρει η θέση αυτή;
Γιατί θέλετε να εργαστείτε στην επιχείρηση/φορέα μας;
Ποιοι πιστεύετε ότι είναι οι λόγοι για τους οποίους θα πρέπει να σας προσλάβουμε;
Με τι μισθό θα είστε ικανοποιημένος/η;

Σχετικά με την προσωπικότητα

Ποια είναι τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία της προσωπικότητάς σας;
Μπορείτε να εργαστείτε κάτω από πίεση;
Με τι ασχολείστε τον ελεύθερο χρόνο σας;

Η χρήση των Ψυχομετρικών Τεστ στην Επαγγελματική Συμβουλευτική

Τα Ψυχομετρικά Tεστ και η χρήση τους στην Επαγγελματική Συμβουλευτική
Πλήρες κείμενο εδώ

Επάγγελμα Ναυτικός: Τι συμβαίνει όταν ένα επαγγελματικό ταξίδι γίνεται οικογενειακή υπόθεση;


Τα επαγγελματικά ταξίδια αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των ναυτικών και ζωτικό τμήμα της παγκόσμιας επιχειρηματικότητας και οικονομίας. Αναμφίβολα, παρέχουν στο άτομο μία αίσθηση ελευθερίας και ανεξαρτησίας, τη δυνατότητα για υψηλές αποδοχές και γνωριμία με άλλους πολιτισμούς και κουλτούρες. Ποιο μπορεί να είναι όμως το τίμημα μιας τέτοιας επιλογής;Δεν είναι λίγοι οι ερευνητές που τονίζουν τις αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να έχουν τα επαγγελματικά ταξιδία στην καθημερινότητα των ναυτικών, συνδέοντάς τα με τη σύγκρουση που βιώνουν μεταξύ εργασίας και οικογένειας. Έρευνες αποκαλύπτουν ότι τα ταξίδια για τις ανάγκες της δουλειάς μπορούν να γίνουν ιδιαίτερα στρεσογόνα όταν βρίσκονται σε σύγκρουση με την οικογενειακή ζωή και τις υποχρεώσεις που αυτή συνεπάγεται. Χαρακτηριστικό είναι το λεγόμενο «σύνδρομο του διακεκομμένου συζύγου», το οποίο αφορά τις συντρόφους και τα παιδιά των εργαζόμενων που ταξιδεύουν συχνά. Τα συμπτώματα του συνδρόμου αυτού είναι αυξημένα επίπεδα στρες, ψυχοσωματικά προβλήματα, δυσκολίες στις σχέσεις των συζύγων και τη συμπεριφορά των παιδιών.
Οι εργαζόμενοι που ταξιδεύουν συχνά, βρίσκονται σε μία σύγκρουση ρόλων μεταξύ οικογένειας και εργασίας καθώς είναι απόντες από κάποια στάδια της εξέλιξης των παιδιών τους ενώ αντίστοιχα τα παιδιά μαθαίνουν να ζουν με την απουσία των γονιών, συνοδευόμενα από αυξημένη ανασφάλεια και ευαισθησία. Η επιστροφή του πατέρα στο σπίτι συχνά δραματοποιείται και καλείται να επαναπροσδιορίσει τις σχέσεις με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Είναι ενδιαφέρον ότι ολόκληρη η οικογένεια βιώνει δύο διαφορετικές μορφές της καθημερινότητας, μία όταν ο πατέρας είναι στο σπίτι, και μία άλλη όταν απουσιάζει.
Ως επακόλουθο της συχνής απουσίας του πατέρα από το σπίτι, η σύζυγος επωμίζεται πολλαπλούς ρόλους και καλείται να καλύψει τις συναισθηματικές ανάγκες όλων των μελών της οικογένειας. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι οι σύντροφοι των εργαζόμενων που κάνουν ταξίδια χρήζουν συχνότερης ιατρικής βοήθειας και εκδηλώνουν υψηλότερα επίπεδα στρες σε σχέση με τις συντρόφους των εργαζόμενων που δε χρειάζεται να ταξιδεύουν. Φαίνεται, λοιπόν, ότι η οικογένεια βιώνει την απουσία του ναυτικού και αισθάνεται ένταση που λειτουργεί σαν επιπλέον στρεσογόνος παράγοντας για τον ίδιο μέσω της μεταβίβασης του στρες από τον ένα σύντροφο στον άλλο. Τέλος, από τη στιγμή που τα επαγγελματικά ταξίδια αυξάνουν τη σύγκρουση μεταξύ εργασίας και οικογένειας, είναι πιθανόν να οδηγήσουν και σε δυσαρέσκεια από το γάμο.
Αντίστοιχα είναι τα ευρήματα και άλλων ερευνητών, οι οποίοι αναφέρονται στο «στρες ταξιδιού» που βιώνουν οι εργαζόμενοι και κάνουν διάκριση των στρεσογόνων παραγόντων πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος του ταξιδιού. Οι στρεσογόνοι παράγοντες πριν το ταξίδι, περιλαμβάνουν την οργάνωση του ταξιδιού και την τακτοποίηση των υποχρεώσεων που αφήνει το άτομο πίσω.
Οι στρεσογόνοι παράγοντες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, αφορούν τα χαρακτηριστικά του ταξιδιού, το στρες των επαγγελματικών συμφωνιών και των πολιτισμικών διαφορών μεταξύ των συναδέλφων. Τα συναισθήματα που συνδέονται με τα παραπάνω μπορεί να είναι η αίσθηση μοναξιάς και απομόνωσης σε ένα πρωτόγνωρο περιβάλλον, το στρες για την προσωπική ασφάλεια αλλά και την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απαιτεί η δουλειά.
Οι παράγοντες που προκαλούν στρες μετά το τέλος του ταξιδιού, περιλαμβάνουν τις εκκρεμότητες που προέκυψαν κατά την απουσία του εργαζόμενου από την οικογένεια, που συχνά συνδέονται με συσσωρευμένες υποχρεώσεις και αισθήματα ενοχής.
Τελικά, ποιοι θα σηκώσουν το «βάρος των αποσκευών»; Ο βαθμός που τα επαγγελματικά ταξίδια των ναυτικών θα επηρεάσουν την οικογενειακή ισορροπία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το είδος της οικογένειας. Πιο συγκεκριμένα, τα νεότερα ζευγάρια και ειδικά τα ζευγάρια με μικρά παιδιά και μικρή εμπειρία στους αποχωρισμούς είναι πιο επιρρεπή, ενώ τα ζευγάρια που ζουν περισσότερα χρόνια μαζί, μαθαίνουν να προσαρμόζονται στις απαιτήσεις της συγκεκριμένης δουλειάς και η περίοδος του αποχωρισμού μπορεί να ανανεώσει τη σχέση τους.
Τελειώνοντας, πέρα από τις όποιες δυσκολίες του επαγγέλματος, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι οικογένειες των ναυτικών αποτελούν μία ιδιαίτερη κατηγορία οικογενειών με ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των μελών και βαθιά συναισθήματα.


Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα http://www.chiospress.gr/ , Απρίλιος 2010

Ανεβασμένη... η ψυχολογία ως επιστήμη και επάγγελμα

Ο προηγούμενος αιώνας βαφτίστηκε «ψυχολογικός», αφού σφραγίστηκε από τη ραγδαία εξέλιξη της Ψυχολογίας। Άλλωστε, ζούμε σε μια εποχή έντονων αντιφάσεων και νευρώσεων।

Για το πλήρες άρθρο πατήστε εδώ

«Θέλω» και «πρέπει» στις επιλογές σπουδών

Για το πλήρες κείμενο πατήστε εδώ

Επαγγελματικά ταξίδια και οικογενειακή ισορροπία

Από το «job stress» στο «travel-related stress»
Χαρακτηριστική είναι η μελέτη των DeFrank et al (2000) οι οποίοι αναφέρονται στο «στρες ταξιδιού» και κάνουν διάκριση των στρεσογόνων παραγόντων πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος του ταξιδιού. Οι στρεσογόνοι παράγοντες πριν το ταξίδι, περιλαμβάνουν την οργάνωση του ταξιδιού (π.χ. πτήσεις, ξενοδοχεία, συναντήσεις) και την τακτοποίηση των εργασιακών εκκρεμοτήτων και υποχρεώσεων που αφήνει το άτομο πίσω. Στην περίπτωση που κατέχει μία υψηλόβαθμη θέση εργασίας, το στρες που βιώνει είναι ακόμη μεγαλύτερο. Σε ό,τι αφορά την ισορροπία με την οικογένεια, ένα μεγάλο ποσοστό των εργαζόμενων (περίπου 70%) που κάνουν ταξίδια είναι παντρεμένοι και ο χρόνος που αφιερώνουν στην εργασία πριν φύγουν τους στερεί από το σπίτι και την οικογένεια.
Οι στρεσογόνοι παράγοντες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, αφορούν τα χαρακτηριστικά του ταξιδιού (π.χ. διάρκεια, πρόγραμμα), τις απρόοπτες καθυστερήσεις, την πτήση και την ποιότητα της διαμονής. Επιπλέον, περιλαμβάνονται το στρες των επαγγελματικών συμφωνιών και των πολιτισμικών διαφορών μεταξύ των συναδέλφων. Τα συναισθήματα που συνδέονται με τα παραπάνω μπορεί να είναι η αίσθηση μοναξιάς και απομόνωσης σε ένα πρωτόγνωρο περιβάλλον, το στρες για την προσωπική ασφάλεια αλλά και την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απαιτεί η δουλειά.
Οι παράγοντες που προκαλούν στρες μετά το τέλος του ταξιδιού, περιλαμβάνουν τις εκκρεμότητες που προέκυψαν κατά την απουσία του εργαζόμενου από τη δουλειά αλλά και την οικογένεια, που συχνά συνδέονται με συσσωρευμένες υποχρεώσεις και αισθήματα ενοχής।

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό HR Professional & στην ιστοσελίδα http://www.e-psychology.gr/

Για το πλήρες άρθρο πατήστε εδώ
Εργασία και οικογένεια: σύμμαχοι ή αντίπαλοι;
Ένα νέο αίτημα των εργαζόμενων και παράλληλα σημαντικός παράγοντας για τη διατήρηση της ψυχικής τους υγείας είναι η εναρμόνιση της προσωπικής και επαγγελματικής ζωής। Η ιδιαίτερα αυξημένη είσοδος των γυναικών στην εργασία άλλαξε ριζικά τη δομή της οικογένειας με αποτέλεσμα την επιβάρυνση των ρόλων και στα δύο φύλα. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες καλούνται πλέον να αναλάβουν νέους ρόλους, οι οποίοι με τη σειρά τους προκαλούν σύγκρουση ανάμεσα στους δύο τομείς, την εργασία και την οικογένεια (φαινόμενο γνωστό ως Work-Family Conflict). Συνεπώς, τα άτομα βιώνουν όχι μόνο τη σύγκρουση αλλά και όλες τις αρνητικές επιπτώσεις που αυτή μπορεί να έχει στην προσωπική και εργασιακή τους ζωή καθώς και την ψυχική τους ισορροπία. Ερευνητικά δεδομένα αποκαλύπτουν την ύπαρξη συστηματικής σχέσης μεταξύ της επαγγελματικής και συζυγικής εξουθένωσης με αποτέλεσμα οι εμπειρίες από τον εργασιακό χώρο να μεταφέρονται και να παρεμβαίνουν στον οικογενειακό και αντίστροφα (Pines & Nunes, 2003).

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό HR Professional, στην εφημερίδα Πολίτης & στην ιστοσελίδα http://www.e-psychology.gr/

Για το πλήρες άρθρο πατήστε εδώ