«Οι νέοι άνθρωποι των τεχνολογικών κοινωνιών καλούνται να αλλάξουν δύο ή τρία επαγγέλματα στην επαγγελματική πορεία τους….».
Αυτό ήταν ένα απόσπασμα από το κείμενο της Νεοελληνικής Γλώσσας στο οποίο κλήθηκαν να εξεταστούν οι μαθητές στις περσινές πανελλήνιες εξετάσεις.
Γιατί προβληματίζουμε τους μαθητές του σήμερα και εργαζόμενους του αύριο με τέτοιες σκέψεις;
Διαβάζουμε σκληρά στο σχολείο για να επιτύχουμε στη σχολή της επιλογής μας και το καταφέρνουμε. Διαβάζουμε σκληρά στη σχολή της επιλογής μας για να έχουμε καλό μέσο όρο ώστε να γίνουμε δεκτοί στο μεταπτυχιακό της επιλογής μας και το καταφέρνουμε. Δουλεύουμε σκληρά για να κερδίσουμε τη θέση των ονείρων μας και το καταφέρνουμε.
Και ενώ έχουμε κάνει την είσοδό μας στην πολυπόθητη αγορά εργασίας, φθάνει η στιγμή που οι γνώσεις και οι δεξιότητες που είχαμε κατακτήσει στα πρώτα βήματα της σταδιοδρομίας μας καθίστανται ανεπαρκείς για το παρελθόν και το μέλλον. Με τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες της αγοράς κάποια επαγγέλματα χάνουν τη χρησιμότητά τους και αντικαθίστανται με άλλα, ενώ καλούμαστε να διαχειριστούμε την αβεβαιότητα της «επαγγελματικής ευελιξίας» που απαιτείται καταργώντας το μοντέλο της «μονιμότητας». Τι κάνουμε λοιπόν; Η απάντηση βρίσκεται στη γνωστή φράση «όσο ζούμε μαθαίνουμε». Ή αλλιώς…επιδιώκουμε τη δια βίου μάθηση.
Τι σημαίνει όμως δια βίου μάθηση και πόσο σημαντική είναι η συνεχής επιμόρφωση για να διατηρήσουμε μία θέση εργασίας ή να διεκδικήσουμε την επαγγελματική μας ανέλιξη;
Το πλήρες άρθρο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα http://www.allinonetraining.gr/blog/lifelong-learning-tendency-or-need/, Μάρτιος 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου