Η τελειοθηρία (perfectionism) αποτελεί χαρακτηριστικό της
πλειοψηφίας των χαρισματικών ατόμων και μπορεί να διακριθεί σε φυσιολογική
(normal) ή νευρωτική (neurotic) ανάλογα με τις συναισθηματικές και
διαπροσωπικές επιπτώσεις της (Schuler, 1999, 2002).
Ο Baker (1996) επιβεβαίωσε ότι οι χαρισματικοί μαθητές βιώνουν στρες λόγω της τελειοθηρίας
τους περισσότερο από τους υπόλοιπους, η οποία μπορεί να είναι ανησυχητική όταν τους
οδηγεί σε έλλειψη εμπιστοσύνης στις
δυνάμεις τους. Συνήθως όταν οι συγγραφείς αναφέρονται σε προβλήματα τελειοθηρίας
των χαρισματικών, εννοούν τη νευρωτική τελειοθηρία.
Η νευρωτική τελειοθηρία των χαρισματικών μαθητών ξεκινάει από
τη μικρή ηλικία όπου το ανεπτυγμένο λεξιλόγιο, ο επαγωγικός συλλογισμός και η
υψηλού επιπέδου απόδοσή τους έχουν ως αποτέλεσμα να τους αποκαλούν “genius”, “Einstein” ή “τέλειους”. Πολλοί χαρισματικοί
μαθητές εσωτερικεύουν τους επαίνους που δέχονται από τους γονείς και τους δασκάλους
σε βαθμό που αυτοπροσδιορίζονται από αυτούς. Αισθάνονται έντονη πίεση για να
επιτύχουν την απόδοση που ταιριάζει με τους επαίνους που δέχονται (Rimm, 1990a, 1990b, 2007c, 2008c). Εργάζονται σκληρά – ορισμένες
φορές νευρωτικά – για να διατηρήσουν την εικόνα τους. Μερικοί πιστεύουν ότι
τους αγαπούν οι άλλοι κυρίως για τις υψηλές ικανότητες που διαθέτουν και δεν
επιτρέπουν στον εαυτό τους να κάνουν λάθη ή κάτι λιγότερο από την τελειότητα.
Ακόμη, είναι σπάνια ικανοποιημένοι από τα επιτεύγματά τους, επειδή θέτουν υψηλά
στάνταρ και όταν η επίδοσή τους είναι χαμηλότερη από τέλεια αισθάνονται ενοχή,
εκνευρισμό, κατάθλιψη και χαμηλή αυτοπεποίθηση.
Εστιάζοντας στην υγιή αλλά
και τη δυσλειτουργική τελειοθηρία, ο Schuler (1999) κάνει στους δασκάλους και
τους συμβούλους των χαρισματικών μαθητών τις ακόλουθες προτάσεις. Οι δάσκαλοι
μπορούν να :
- Μάθουν με ποιο τρόπο η τελειοθηρία επηρεάζει τα κοινωνικά και συναισθηματικά χαρακτηριστικά των χαρισματικών μαθητών
- Να αναγνωρίσουν το στρες της τελειοθηρίας (π.χ. χαμηλή ανοχή στα λάθη, έλλειψη υπομονής σε όσους δεν είναι τέλειοι, καθυστερήσεις στην έναρξη εργασίας κλπ)
- Να προσδοκούν από τους μαθητές να είναι άριστοι και όχι τέλειοι
- Να συζητήσουν πώς τα υψηλά στάνταρ αποτελούν κίνητρο για υψηλή επίδοση
- Να ενθαρρύνουν τους τελειομανείς μαθητές να εξερευνήσουν τομείς στους οποίους δεν είναι σίγουρη η επιτυχία τους και η τελειότητα
- Να παρέχουν ένα περιβάλλον ασφαλές για νέες εμπειρίες, ανάληψη ρίσκου και πιθανή αποτυχία
- Να χρησιμοποιούν το χιούμορ για να ελαφρύνουν την ατμόσφαιρα
Οι σύμβουλοι και οι δάσκαλοι μπορούν να βοηθήσουν τους
μαθητές με τους ακόλουθους τρόπους:
- Αναγνωρίστε τα δυνατά και αδύναμα σημεία και κατανοήστε ότι κανείς δεν είναι τέλειος
- Εκτιμήστε τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ των ατόμων
- Αποδεχτείτε τα λάθη και βοηθήστε τους μαθητές να μειώσουν το φόβο της αποτυχίας
- Αναλύστε τα προσωπικά τους προβλήματα
- Αναπτύξτε τη δημιουργικότητα και την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων
- Μάθετε να βοηθάτε τους άλλους και να λαμβάνετε βοήθεια από εκείνους
- Χρησιμοποιείστε το χιούμορ ως εργαλείο αποδοχής του εαυτού και των άλλων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου