Διαφορετικότητα των Δύο Φύλων: Όταν Δύο Κόσμοι Ζευγαρώνουν...

Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στους άνδρες και στις γυναίκες σε πολλούς τομείς. Είμαστε ισότιμοι, όχι όμως ίδιοι. Δεν σκεφτόμαστε, δεν νιώθουμε, δεν συμπεριφερόμαστε με παρόμοιο τρόπο. Διακρίνουμε διαφορετικές τάσεις στο πώς λειτουργούμε. Κάποιες τις ονομάζουμε ανδρικές, γιατί τις συναντάμε πολύ συχνότερα στους άνδρες (στις δυτικές κοινωνίες τουλάχιστον) και κάποιες άλλες γυναικείες τάσεις, γιατί τις συναντάμε πολύ συχνότερα στις γυναίκες. Αυτές οι διαφορές δεν είναι βέβαια απόλυτες. Κάθε άνδρας έχει και κάποιες γυναικείες τάσεις ή χαρακτηριστικά, όπως και κάθε γυναίκα έχει κάποια (περισσότερα ή λιγότερα) ανδρικά χαρακτηριστικά. 

Αν οι σύντροφοι λάβουν υπόψη τις διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα, τότε έχουν μεγαλύτερη κατανόηση ο ένας για τον άλλο και δημιουργούνται λιγότερες παρεξηγήσεις μεταξύ τους: π.χ. "δεν έχει πια αισθήματα για μένα, γι'αυτό λείπει συνέχεια και δουλεύει τόσο πολύ".

Οι έρευνες για τη λειτουργία του εγκεφάλου δείχνουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες. Το δεξί ημισφαίριο, το οποίο είναι υπεύθυνο για τις χωρικές-γεωμετρικές λειτουργίες, είναι πιο ανεπτυγμένο στους άνδρες από ό,τι στις γυναίκες. Γι'αυτό οι άνδρες έχουν συνήθως καλύτερη αντίληψη του χώρου (π.χ. παρκάρουν πιο εύκολα). Οι γυναίκες αντίθετα έχουν πιο ανεπτυγμένο το αριστερό ημισφαίριο που είναι υπεύθυνο για τη γλωσσική ικανότητα. Αυτές οι διαφορές δεν είναι απόλυτες, ωστόσο ισχύουν για τα δύο τρίτα των ανθρώπων. 

Μια άλλη σημαντική διαφορά την οποία αναδεικνύουν οι έρευνες (Butzmann, 2003) είναι ότι οι διασυνδέσεις ανάμεσα στα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου είναι πολύ πιο έντονες στις γυναίκες παρά στους άνδρες. Σε αυτήν τη διαφορά αποδίδεται το ότι οι γυναίκες ασχολούνται με μεγαλύτερη ευκολία με περισσότερα πράγματα ταυτοχρόνωνς, ενώ οι άνδρες συγκεντρώνονται καλύτερα σε ένα θέμα. 

Οι γυναίκες έχουν μία ευκολία στο να εκφράζουν τα συναισθήματα και τον εσωτερικό τους κόσμο. Συνήθως έχουν ανάγκη να μιλήσουν και να τις ακούσει κάποιος. Ειδικά, όταν κάτι τις απασχολεί θέλουν να το μοιραστούν. Δεν έχουν ανάγκη από συμβουλές, αλλά από φροντίδα (Gray, 1995). Ενδιαφέρον και φροντίδα αποζητούν συνήθως οι γυναίκες στις εξωσυζυγικές σχέσεις.

Αντίθετα, όταν ένας άνδρας έχει ένα πρόβλημα, "κλείνεται στη σπηλιά του" (Gray, 1995). Τότε η γυναίκα ρωτά "τι έχεις;" και ο άνδρας κλείνεται ακόμη περισσότερο. Αν μάλιστα είχε μία μητέρα που ρωτούσε, τότε νιώθει απειλή με τις ερωτήσεις της συντρόφου του. 

Οι άνδρες θέλουν να δείχνουν δυνατοί, έχουν ανάγκη να τους θαυμάζουν. Αναγνώριση και θαυμασμό βρίσκουν συνήθως οι άνδρες στις εξωσυζυγικές σχέσεις. Η σχέση είναι σημαντική και για τους άνδρες, όμως δεν το κάνουν θέμα. Οι γυναίκες έχουν την ιδιαιτερότητα, ό,τι συμβαίνει στη σχέση να το συζητούν. Αυτό ξενίζει τους άνδρες και γι'αυτόν το λόγο υπάρχει ο κίνδυνος να υποτιμήσουν, να περιφρονήσουν την ανάγκη της γυναίκας να κουβεντιάσει για τη σχέση. 

Οι άνδρες θα μπορούσαν να παρατηρούν τις γυναίκες και να μαθαίνουν από αυτές, πώς διαμορφώνουν σχέσεις. Αντίστοιχα οι γυναίκες θα μπορούσαν να πάψουν να παρεξηγούν τους άνδρες και να δεχθούν ότι δεν έχουν κακή πρόθεση, απλά δεν εκφράζουν όλα όσα σκέφτονται και νιώθουν.  Αν γίνει αποδεκτή η διαφορετικότητα των δύο φύλων, αν υπάρξει κατανόηση της άλλης πλευράς, τότε οι παρεξηγήσεις θα είναι λιγότερες. Το ζητούμενο δεν είναι να απαρνηθεί κάποιος από τους δύο τον παραδοσιακό του ρόλο, αλλά να το συμπληρώσει, να τον εμπλουτίσει, να μάθει ο ένας από τον άλλο. 

Απόσπασμα από το βιβλίο: Ιωαννίδου, Β. (2012). Η τέχνη της συντροφικής ζωής: Μία συστημική προσέγγιση. Αθήνα: Γνώση.