Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σταδιοδρομία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σταδιοδρομία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ημερίδα στη Χίο με θέμα «Σύγχρονα εργαλεία προώθησης της απασχόλησης»


Το Ινστιτούτο Εργασίας της Γ.Σ.Ε.Ε., Παράρτημα Βορείου Αιγαίου σε συνεργασία με το Γραφείο Διασύνδεσης της Δομής Απασχόλησης και Σταδιοδρομίας (Δ.Α.ΣΤΑ.) του Πανεπιστημίου Αιγαίου συνδιοργανώνουν Ημερίδα στη Χίο, με θέμα «Σύγχρονα εργαλεία προώθησης της απασχόλησης», την Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015 και ώρα 18:00, στο Αμφιθέατρο της Σχολής Επιστημών της Διοίκησης του Πανεπιστημίου, Μιχάλων 8, Χίος, 82100.

Το Ινστιτούτο Εργασίας ΓΣΕΕ στο πλαίσιο του Ε.Π. «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού 2007-2013» υλοποιεί το έργο «Ανάπτυξη δικτύου υπηρεσιών πληροφόρησης, συμβουλευτικής υποστήριξης και ενδυνάμωσης εργαζομένων» με στόχο την ενημέρωση, πληροφόρηση και παροχή υπηρεσιών συμβουλευτικής στους εργαζόμενους, σε θέματα που αφορούν τους τομείς της Κοινωνικής Ασφάλισης, των Εργασιακών Σχέσεων και της Απασχόλησης.


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

17.30–18.00: Εγγραφές
18.00–18.15: Χαιρετισμοί
18.15-18.30: «Παρουσίαση Europass – Ηλεκτρονικής Τράπεζας Βιογραφικού Γραφείου Διασύνδεσης, Ρούλα Αμπαζή Εξωτερική Συνεργάτης μέλος Διοικητικής Μονάδας Δ.Α.ΣΤΑ. και υποκείμενων δομών (Γ.Δ., Π.Α., Μ.Κ.Ε.) Χίου
18.30-18.50: «ΙΝΕ/ΓΣΕΕ Παράρτημα Βορείου Αιγαίου: Προγράμματα και Δράσεις»
Σταματία Πολίτη, Επιστημονική Συνεργάτιδα Παραρτήματος ΙΝΕ/ΓΣΕΕ Β. Αιγαίου
18.50-19.10: «Δεξιότητες Δια Βίου Διαχείρισης της Σταδιοδρομίας»
Καλλιόπη Σωτηράκη, Ψυχολόγος-Σύμβουλος ΔΥΠΣ (Δίκτυο Πληροφόρησης και Συμβουλευτικής Εργαζομένων) Παραρτήματος ΙΝΕ/ΓΣΕΕ Β. Αιγαίου
19.10-19.30: «Επαγγελματική Συμβουλευτική, το Παράδειγμα των ΕΚΠΑ»
Δημήτρης Σάννας, Σύμβουλος του ΕΚΠΑ Αθηνών INE/ΓΣΕΕ
19.30-19.45: Coffee Break
19.45-20.10: «EURES – Γνωριμία με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Απασχόλησης»
Μαριάνθη Δουκάκη, Βοηθός Σύμβουλος EURES, ΟΑΕΔ Μυτιλήνης
20.10-20.30: «Εργασιακές σχέσεις και Βασικά Εργασιακά Δικαιώματα»
Σοφιάννα Βέργου, Νομική Σύμβουλος ΙΝΕ/ΓΣΕΕ
20.30-21.00: Ερωτήσεις – Συζήτηση

Η ημερίδα είναι ανοιχτή για κάθε ενδιαφερόμενο.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με το Περιφερειακό ΙΝΕ / ΓΣΕΕ Βορείου Αιγαίου, Εργατικό Κέντρο Χίου, Μαρτύρων 2, 82100 Χίος, τηλ. 22710 23550, fax 22710 23175, email: chiosinediktio@inegsee.gr.

Γιατί δεν εξελίσσεται η καριέρα μου;


Η διαχείριση της σταδιοδρομίας μας είναι μία σύνθετη διαδικασία, κατά την οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι με ποικίλα προβλήματα. Πολλές φορές, εκτός από τις εξωτερικές δυσκολίες, ερχόμαστε αντιμέτωποι και με εσωτερικά εμπόδια που καθιστούν ανέφικτη την υλοποίηση των επαγγελματικών μας στόχων. Τότε κατακλυζόμαστε από απαισιοδοξία και αρνητικά συναισθήματα, με αποτέλεσμα να μην είμαστε σε θέση να κάνουμε το επόμενο επαγγελματικό μας βήμα.

Τέτοιου είδους εμπόδια μπορεί να είναι:
Συναισθηματικά ερεθίσματα: βιώνουμε εμπειρίες που είναι παρόμοιες με κάποια γεγονότα που βιώσαμε στο παρελθόν. Οι προηγούμενες εμπειρίες και ο τρόπος με τον οποίο τις ερμηνεύσαμε επηρεάζουν την αξία για τον εαυτό μας και τελικά την επαγγελματική μας συμπεριφορά. Για παράδειγμα, η εμπειρία μιας αποτυχίας στο σχολείο ενδέχεται να επηρεάσει την αυτοεκτίμησή μας και να ανακινήσει τα ίδια αρνητικά συναισθήματα όταν αποτύχουμε σε μια συνέντευξη πρόσληψης!   
Ενδοβαλλόμενες αξίες: είναι οι ασυνείδητες συνήθως αξίες μας, οι οποίες βασίζονται σε μηνύματα που έχουμε λάβει σε νεότερη ηλικία από τους γονείς μας ή τους σημαντικούς άλλους. Αυτές οι αξίες μας προκαλούν σύγχυση και μπορούν να μας οδηγήσουν σε λανθασμένες αποφάσεις. Πρόκειται για εσωτερικευμένες αντιλήψεις όπως «πρέπει να βρεις μια σίγουρη δουλειά», «πρέπει να παντρευτείς και να γίνεις καλή μητέρα», «πρέπει να βγάλεις πολλά χρήματα», «δεν πρέπει να ρισκάρεις» κ.ά. που έχουν ως αποτέλεσμα να μην είμαστε πλέον σε θέση να διακρίνουμε τα «πρέπει» από τα προσωπικά μας «θέλω».
Αυτοπεριοριστικές πεποιθήσεις: εδώ μιλάμε για συνειδητές  πεποιθήσεις που περιορίζουν τη ρεαλιστική αντίληψη της κατάστασής μας και μπλοκάρουν την επαγγελματική μας εξέλιξη. Για παράδειγμα, «Όλοι είναι καλύτεροι από εμένα», «Θα αποτύχω», «Είναι πολύ αργά», «Δεν χρειάζομαι τη βοήθεια κανενός» κ.ά. Η πίστη σε αυτές τις αντιλήψεις μπορεί να περιορίσει τον ορθολογικό τρόπο σκέψης μας και, συνεπώς, να μην αξιοποιήσουμε κατάλληλα τις ευκαιρίες που προκύπτουν στην πορεία της σταδιοδρομίας μας. 
Για την αντιμετώπιση αυτών των εμποδίων που δυσκολεύουν μεγάλο αριθμό ενηλίκων είναι χρήσιμη η αναζήτηση συμβουλευτικής υποστήριξης. Η επαγγελματική συμβουλευτική έχει στόχο να διευκολύνει το άτομο ώστε να αναγνωρίσει αυτά τα εσωτερικά εμπόδια και το ρόλο τους στην παρεμπόδιση της επαγγελματικής του εξέλιξης. Μια τέτοια συνειδητοποίηση μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη μιας ρεαλιστικής στάσης και τη δημιουργία παραγωγικών αντιλήψεων για το μέλλον. 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της Edujob http://edujob.gr/psyhologia/giati-den-ekselisetai-h-kariera-mou

Συνήθη ζητήματα ενηλίκων που τους οδηγούν στην επαγγελματική συμβουλευτική



Είναι γεγονός ότι η επαγγελματική συμβουλευτική στη χώρα μας έχει συνδεθεί κυρίως με την επιλογή επαγγέλματος στη μαθητική ηλικία που κορυφώνεται με την εισαγωγή του μαθητή στο πανεπιστήμιο. Είναι όμως μόνο αυτό; Η επαγγελματική συμβουλευτική απευθύνεται μόνο στους εφήβους για την επιλογή των σπουδών τους; Τι γίνεται με τους ενήλικες και τις αποφάσεις που καλούνται να παίρνουν στα επαγγελματικά τους ζητήματα; Η επαγγελματική συμβουλευτική δεν αφορά μόνο τους μαθητές αλλά και τους ενήλικες σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους. Δεδομένου ότι η επαγγελματική ανάπτυξη αποτελεί μία δια βίου διαδικασία δεν μας κάνει εντύπωση ότι ολοένα και περισσότεροι ενήλικες απευθύνονται στους επαγγελματικούς συμβούλους για υποστήριξη στη λήψη των επαγγελματικών τους αποφάσεων. Oι ενήλικες αυτοί μπορεί να είναι εργαζόμενοι, άνεργοι ή φοιτητές οι οποίοι αναζητούν λύσεις σε ζητήματα που σχετίζονται με τη σταδιοδρομία τους. Πιο συγκεκριμένα, τα κυριότερα πεδία εφαρμογής της επαγγελματικής συμβουλευτικής στις τρεις αυτές κατηγορίες των ενηλίκων είναι τα ακόλουθα:
  1. Εργαζόμενοι: Σήμερα υπάρχει όλο και μεγαλύτερη πίεση προς τους εργαζόμενους για καλύτερη απόδοση στη δουλειά τους με όσο το δυνατόν λιγότερα μέσα. Ως αποτέλεσμα ο σύγχρονος εργαζόμενος βρίσκεται σε ένα συνεχή «αγώνα» επίδοσης, γεγονός που μπορεί να του προκαλέσει συναισθηματικές δυσκολίες και διλήμματα. Η παροχή υποστήριξης βοηθάει τον εργαζόμενο να μετριάσει τα θέματα που αντιμετωπίζει στην προσωπική ή εργασιακή του ζωή και τα οποία επηρεάζουν αρνητικά την εργασία, την προσωπική ευεξία και την παραγωγικότητά του. Ενδεικτικά ζητήματα που ενδέχεται να αντιμετωπίσει ένας εργαζόμενος είναι οι συνεχείς αλλαγές στην αγορά εργασίας, το εργασιακό στρες, η επαγγελματική εξουθένωση, η χαμηλή απόδοση, η σύγκρουση εργασίας-οικογένειας, οι δυσκολίες στην επικοινωνία και τη συνεργασία με τους συναδέλφους, η μετάβαση στη συνταξιοδότηση κ.ά.
  2. Άνεργοι: Οι άνθρωποι αισθάνονται πολλά διαφορετικά συναισθήματα όταν μένουν χωρίς δουλειά.  Αυτά ποικίλουν ανάλογα με τον τρόπο που έχει χάσει κανείς την εργασία του, το διάστημα της ανεργίας, την οικονομική κατάσταση που αντιμετωπίζει κ.ά. Τα άτομα που χάνουν τη δουλειά τους συνήθως νιώθουν στρες, λύπη ή θυμό και αβεβαιότητα. Η ανεργία μπορεί να αυξήσει το άγχος και την κατάθλιψη, οδηγώντας το άτομο σε αρνητική εικόνα για τον εαυτό του και τη ζωή. Ενδεικτικά ζητήματα που μπορεί να οδηγήσουν έναν άνεργο στην αναζήτηση επαγγελματικής  συμβουλευτικής είναι τα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα της ανεργίας, η εμπειρία της απόλυσης, ο προσδιορισμός των στόχων και του σχεδίου δράσης, η εκμάθηση τεχνικών για αποτελεσματική αναζήτηση εργασίας, η διερεύνηση του ατομικού επαγγελματικού προφίλ κ.ά.
  3. Φοιτητές: Η επαγγελματική συμβουλευτική των φοιτητών και των σπουδαστών έχει στόχο την υποστήριξή τους κατά τη διάρκεια των σπουδών τους αλλά και μετά την αποφοίτηση στη μετάβαση από την ακαδημαϊκή στην επαγγελματική κοινότητα. Συνήθως περιλαμβάνει τη συμβουλευτική υποστήριξη σε θέματα επιλογής σπουδών και ένταξης στην αγορά εργασίας. Ενδεικτικά ζητήματα για τα οποία η επαγγελματική συμβουλευτική μπορεί να είναι χρήσιμη σε ένα φοιτητή είναι: η επιλογή κατεύθυνσης σπουδών σε προπτυχιακό ή μεταπτυχιακό επίπεδο, η σύνταξη βιογραφικού σημειώματος, η  προετοιμασία για τη συνέντευξη επιλογής, η λήψη αποφάσεων, η διερεύνηση του ατομικού επαγγελματικού προφίλ, η κοινωνική προσαρμογή κ.ά.
Παρουσιάστηκαν ενδεικτικά ορισμένα από τα συνήθη ζητήματα τα οποία οδηγούν τους ενήλικες στον επαγγελματικό σύμβουλο, σε καμία περίπτωση δεν εξαντλούνται σε αυτό το άρθρο. Ο επαγγελματικός σύμβουλος χρειάζεται να είναι ευαισθητοποιημένος ώστε να διακρίνει τις ανάγκες του συμβουλευόμενου και να προχωρήσει στην κατάλληλη παρέμβαση.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της Edujob http://edujob.gr/arthrografia/spoudes-epaggelmata/sinithi-zitimata-enilikwn-pou-tous-odigoun-stin-epagelmatiki-simvouleutiki

Συμπληρώνοντας το Νέο Μηχανογραφικό Δελτίο

Η εθελοντική ομάδα "ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ" ως συνέχεια της πρώτης επιτυχημένης ημερίδας με θέμα "ΜΕΤΑ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΤΙ;; - ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΚΡΙΣΗΣ", καλεί μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς, την Τρίτη 2/7 στις 19:00 μ.μ., στην εκδήλωση που διοργανώνει με θέμα "ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΔΕΛΤΙΟΥ" η οποία θα γίνει στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου που στεγάζεται στο "ΜΙΧΑΛΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ", στην αίθουσα του ισογείου (είσοδος έναντι ΕΠΑ.Λ).
Στην ημερίδα θα μιλήσουν η κα Σωτηράκη Καλλιόπη, Ψυχολόγος - Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατολισμού MSc και η κα Τσικουδή - Καλαγκιά Μαρία, Ψυχολόγος ΑΠΘ, Msc MBA.
 
Το βίντεο των παρουσιάσεων είναι διαθέσιμο εδώ

Επαγγελματικές Ανησυχίες στη Δεκαετία των 30…


Η μετάβαση στην ηλικία των 30 είναι μία συνήθης φάση στην οποία οι άνθρωποι ζητούν επαγγελματική συμβουλευτική, καθώς αποτελεί περίοδο αμφισβήτησης των αξιών και των αποφάσεων της δεκαετίας των 20. Η σταδιοδρομία και οι σχέσεις συχνά επαναξιολογούνται. Οι άνθρωποι μπορεί να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν παρασυρθεί ή πιεστεί να ακολουθήσουν κάποιο επάγγελμα. Τώρα θέλουν να ασκούν περισσότερο έλεγχο στη ζωή και στη σταδιοδρομία τους. Ένα θέμα που μπορεί να τους απασχολεί είναι η σκέψη αν θα πρέπει να «νοικοκυρευτούν», να έχουν σύντροφο και οικογένεια. Η μετάβαση στην ηλικία των 30 μπορεί να είναι μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδος για τις γυναίκες. Σε αυτή τη φάση τα άτομα είναι περισσότερο έτοιμα να αναθεωρήσουν τις αρχικές τους δεσμεύσεις απ’ότι μπορεί να ήταν μερικά χρόνια πριν. 

Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον το γεγονός ότι πολλοί στα 30 τους αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι είναι θνητοί. Στο στάδιο αυτό το προσδοκώμενο είναι ότι οι άνθρωποι θέλουν να είναι κατασταλαγμένοι στη σταδιοδρομία τους, σε μία σχέση και σε έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Όσοι δεν συμμορφώνονται με αυτή την προσδοκία, είτε από επιλογή είτε για άλλο λόγο, μπορεί να έχουν ένα επιπρόσθετο συναίσθημα αποτυχίας, το οποίο και φέρνουν ως θέμα στην επαγγελματική συμβουλευτική. 

Από την άλλη, εκείνοι που έχουν ανταποκριθεί σε αυτή την προσδοκία είναι πιθανό να θέλουν βοήθεια, για να κάνουν σταθερά σχέδια για το μέλλον. Κάποιοι μπορεί να μην σημείωσαν πρόοδο στη σταδιοδρομία τους τόσο γρήγορα όσο θα ήθελαν και χρειάζονται βοήθεια για να κατανοήσουν τα αίτια αυτής της καθυστέρησης. Άλλοι ίσως να δυσκολεύονται στο να διαχειριστούν τις σχέσεις στη δουλειά τους και θέλουν να επανεξετάσουν τις προσωπικές τους δυνάμεις και αδυναμίες και όχι να δουν απλώς αν είναι κατάλληλοι για συγκεκριμένα επαγγέλματα. 

Πηγή: Nathan, R., & Hill, L. (2006). Επαγγελματική Συμβουλευτική: Η Συμβουλευτική Προσέγγιση της Επαγγελματικής Επιλογής και Σταδιοδρομίας (Μτφρ-επιμ, Σιδηροπούλου-Δημακάκου, Δ.). Αθήνα: Μεταίχμιο.

Η Συμβουλευτική Σταδιοδρομίας στα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας: Η «δεύτερη ευκαιρία» σε μία εποχή δια βίου μάθησης…

Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο, Πτυχίο, Μεταπτυχιακό, Διδακτορικό… χωρίς αμφιβολία ζούμε σε μία εποχή όπου  το κυνήγι της γνώσης – ή μάλλον καλύτερα- το κυνήγι των προσόντων αποτελεί την καθημερινότητα των περισσότερων νέων με στόχο τη διεκδίκηση μίας ικανοποιητικής θέσης εργασίας που θα τους διαφοροποιήσει από τους υπόλοιπους γύρω τους. Κι όμως, σε αυτήν ακριβώς την εποχή της περίφημης «δια βίου μάθησης» υπάρχουν ακόμη άνθρωποι οι οποίοι για τους δικούς τους λόγους ο καθένας δεν ολοκλήρωσαν την υποχρεωτική εκπαίδευση και βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό τόσο στις διαπροσωπικές όσο και στις επαγγελματικές τους σχέσεις. Σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που βασίζεται κυρίως στην αποστήθιση και την αναπαραγωγή, υπάρχει άραγε μία δεύτερη ευκαιρία για πρόσβαση στη γνώση; Την απάντηση δίνουν τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, μέσα από τα οποία δίνεται η δυνατότητα σε όσους δεν έχουν τη βασική μόρφωση, παρά τα  πιθανά αισθήματα απόρριψης και αυτό-υποτίμησης που βιώνουν, λόγω της αποτυχίας στο «κανονικό» σχολείο ή της εγκατάλειψής του, να δώσουν μία δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό τους και να διεκδικήσουν ευνοϊκότερες εργασιακές συνθήκες.
Το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ) είναι ένα καινοτόμο Σχολείο Εκπαίδευσης Ενηλίκων. Το πρόγραμμα εκπαίδευσης διαφέρει από το αντίστοιχο της τυπικής εκπαίδευσης ως προς το περιεχόμενο, τη διδακτική μεθοδολογία και την αξιολόγηση των εκπαιδευομένων. Η συνολική διάρκεια του προγράμματος είναι 2 εκπαιδευτικά έτη και μετά την επιτυχή αποφοίτηση παρέχεται τίτλος ισότιμος του Γυμνασίου.  
Η Ελλάδα υιοθετεί την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και σπεύδει με το νόμο 2525/97 να θεσμοθετήσει το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας, με τον οποίο αναγνωρίζεται το ΣΔΕ ως «ειδικό ταχύρυθμο πρόγραμμα δημοτικής ή γυμνασιακής εκπαιδεύσεως». Η διάρκεια του προγράμματος είναι 18 μήνες και στοχεύει στην απόκτηση βασικών δεξιοτήτων, κοινωνικών δεξιοτήτων, δεξιοτήτων στη χρήση Η/Υ και στη χρήση ξένης γλώσσας και δεξιοτήτων κατάρτισης. Επίσης, στο ωρολόγιο πρόγραμμα προβλέπονται ώρες για Επαγγελματικό Προσανατολισμό και ενδυνάμωση της ομάδας. Παρέχεται συστηματικά συμβουλευτική υποστήριξη τόσο των εκπαιδευομένων όσο και των εκπαιδευτών στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
Ένας από τους στόχους του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας  είναι η καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού που συνοδεύει τα άτομα που στερούνται της υποχρεωτικής εκπαίδευσης και δεν έχουν τα απαιτούμενα από την αγορά εργασίας προσόντα και δεξιότητες. Επιπλέον, αν λάβουμε υπόψη τις ελλείψεις στην κοινωνική τους ανάπτυξη, γίνεται κατανοητό ότι πρόκειται για άτομα με περιορισμένες πρωτοβουλίες τα οποία πιθανόν θα διστάσουν να ζητήσουν βοήθεια χωρίς παρακίνηση. Παρά τις δυσκολίες αυτές, μέσω της Συμβουλευτικής Σταδιοδρομίας (ατομική/ομαδική), τους δίνεται η δυνατότητα να αποκτήσουν μία εικόνα της σύγχρονης αγοράς εργασίας και να ευαισθητοποιηθούν.
Η ατομική Συμβουλευτική αποτελεί ένα ασφαλές πλαίσιο εξατομικευμένου ραντεβού, όπου ο ενδιαφερόμενος έχει τη δυνατότητα να καταθέσει τους προβληματισμούς του καθιστώντας σαφές το προσωπικό του αίτημα για βοήθεια. Ο ρόλος του Συμβούλου  είναι να ακούσει, να καταγράψει, να αποκωδικοποιήσει και να συνθέσει τις πληροφορίες που λαμβάνει ώστε να προχωρήσει στην υποστήριξη του συμβουλευόμενου. Η ομαδική Συμβουλευτική παρέχεται σε ομάδες ατόμων με στόχο την ανταλλαγή απόψεων και την υποστήριξή τους σε ζητήματα που τους απασχολούν. Ο ρόλος του Συμβούλου είναι  κυρίως συντονιστικός. Κάποια ενδεικτικά θέματα που μπορούν να συζητηθούν στις ομαδικές συναντήσεις με τους εκπαιδευόμενους είναι τα εξής: ενημέρωση για τις δυνατότητες Συμβουλευτικής Σταδιοδρομίας που παρέχονται στο σχολείο, ενημέρωση σχετικά με τις απαιτήσεις της σύγχρονης αγοράς εργασίας, προκηρύξεις δημοσίου και προσόντα ΑΣΕΠ, συμπλήρωση αιτήσεων για θέσεις εργασίας, ενημέρωση σχετικά με τις εκπαιδευτικές προοπτικές που ανοίγονται μετά το απολυτήριο Γυμνασίου, έννοια επιχειρηματικότητας και χαρακτηριστικά ενός επιτυχημένου επιχειρηματία κλπ.  
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: Μπορούμε να μιλάμε σήμερα για «σταδιοδρομία» όταν πρόκειται για άτομα που δεν έχουν τελειώσει το γυμνάσιο;  Η εμπειρία των σχολείων δεύτερης ευκαιρίας έδειξε ότι παρέχοντας στους εκπαιδευόμενους τα μέσα και τη γνώση που στερήθηκαν, δεν είναι λίγοι εκείνοι που συνέχισαν τις σπουδές και μάλιστα κάποιοι έφτασαν μέχρι και το πανεπιστήμιο. Μήπως, λοιπόν, αυτό που τους έλειπε ήταν όντως η «δεύτερη ευκαιρία»;
Η Συμβουλευτική Σταδιοδρομίας στα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας αποτελεί μια πρόκληση για κάθε επαγγελματία του χώρου. Αρκεί να σκεφτούμε ότι πρόκειται για σχολεία όπου φοιτούν ενήλικες με εκπαιδευτικές ελλείψεις και αυξημένη ανάγκη για συμβουλευτική υποστήριξη στη μετάβασή  τους στην  αγορά εργασίας. Ο Σύμβουλος Σταδιοδρομίας αναλαμβάνει το έργο της συμβουλευτικής υποστήριξης των εκπαιδευομένων σε θέματα που αφορούν στον επαγγελματικό προσανατολισμό στην αναζήτηση και εξεύρεση εργασίας. Η εντός του χώρου του ΣΔΕ παροχή συμβουλευτικής σταδιοδρομίας στοχεύει στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης των εκπαιδευομένων και την επανένταξή τους στην κοινωνική και οικονομική ζωή . Άμεση προτεραιότητα του Συμβούλου Σταδιοδρομίας του ΣΔΕ είναι ο εντοπισμός των συγκεκριμένων αναγκών των εκπαιδευομένων με βάση τα κοινωνικά, οικονομικά και δημογραφικά τους στοιχεία και στη συνέχεια η ενίσχυση της αυτογνωσίας και η απόκτηση δεξιοτήτων που θα διευκολύνουν την επαγγελματική τους πορεία.

«Δεν είναι ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν δύναμη θέλησης και κάποιοι δεν έχουν. Είναι ότι κάποιοι άνθρωποι είναι έτοιμοι να αλλάξουν και κάποιοι δεν είναι»
 (James Gordon, Αμερικανός ψυχίατρος)

Πηγή: «Προδιαγραφές Σπουδών για τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας», Υπουργείο Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων – Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης – Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων. Αθήνα, 2010.

Επαγγελματική Συμβουλευτική των Χαρισματικών Ατόμων

“Όταν το ταλέντο μετατρέπεται σε Δυσκολία…“. Αυτός θα μπορούσε να ήταν ένας εναλλακτικός ή και συμπληρωματικός τίτλος. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ξεκινώντας με τους ορισμούς.

Χαρισματικό (gifted) ή ταλαντούχο (talented) είναι το άτομο που δείχνει ή έχει το δυναμικό για μία ιδιαίτερα υψηλή ή ξεχωριστή απόδοση σε έναν ή περισσότερους τομείς (Τσιάμης, 2006). Η χαρισματικότητα χαρακτηρίζεται από μία ασύγχρονη εξέλιξη που σημαίνει μία έλλειψη συγχρονισμού στο ρυθμό της γνωστικής, συναισθηματικής και βιολογικής εξέλιξης των χαρισματικών ατόμων (Morelock, 1992).

Οι έρευνες έχουν εντοπίσει κάποια βασικά χαρακτηριστικά στα άτομα:

•την αποκλίνουσα νόηση (δημιουργικότητα),
•τη διέγερση,
•την ένταση,
•την ευαισθησία,
•την οξυμένη αντίληψη,
•την τελειομανία (Lovecky, 1986; Moon, Kelly & Feldhusen, 1997; Torrance, 1965).

Τα χαρακτηριστικά αυτά από μόνα τους ίσως δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη σημασία. Εκείνο που διαφέρει είναι ο τρόπος και η ένταση με την οποία εκδηλώνονται και η επίδρασή τους στην αυτοεκτίμηση του ίδιου του χαρισματικού ατόμου και στις σχέσεις του με τους άλλους, οι οποίες θα εξαρτηθούν από τον τρόπο με τον οποίο οι αντιδράσεις του γίνονται αντιληπτές.

Χαρακτηριστικό των χαρισματικών ατόμων είναι το πολλαπλό δυναμικό (multipotentiality), η ποικιλία ενδιαφερόντων και ικανοτήτων καθώς και επαγγελματικών επιλογών που διαθέτουν. Συχνά ακούν από το περιβάλλον τους «Μπορείς να ασχοληθείς με οτιδήποτε θέλεις», γεγονός που δυσκολεύει την τελική τους απόφαση και τη διάκριση των προσωπικών τους αξιών. Επιπλέον, χαρακτηρίζονται από έλλειψη ικανότητας να αναγνωρίσουν τις αδυναμίες και τους περιοριστικούς παράγοντες στη διαδικασία επιλογών και μεγάλη ανάγκη από ανεξαρτησία-αυτονομία (Kerr, 1991).

H επιλογή επαγγέλματος των χαρισματικών ατόμων είναι πολύπλοκη και αγχογόνος διαδικασία καθώς καλούνται να διαλέξουν από πλήθος επιλογών (overchoice syndrome). Έχει προκύψει ότι εκδηλώνουν έντονο ενδιαφέρον για διερευνητικά και επιχειρησιακά επαγγέλματα σύμφωνα με την τυπολογία του Holland. Διαθέτουν ανεπτυγμένες ηγετικές ικανότητες και εμφανίζουν έντονο ενδιαφέρον για συνεισφορά στo κοινωνικό σύνολο. Για αυτούς τους μαθητές η επαγγελματική επιλογή αποτελεί υπαρξιακό δίλημμα που συχνά συνοδεύεται από κρίση ταυτότητας. Αναζητούν σκοπό και νόημα στο επάγγελμα που θα επιλέξουν και ονειρεύονται την «τέλεια καριέρα». Η εργασία είναι μία μορφή αυτοέκφρασης και η σταδιοδρομία αντανακλά τη φιλοσοφία τους για τη ζωή (Silverman, 1993).

Η λήψη επαγγελματικής απόφασης αποτελεί μία σύνθετη διαδικασία για τους χαρισματικούς ανθρώπους. Αυτό που την καθιστά ιδιαίτερα δύσκολη είναι ο περιορισμός της επιλογής ενός μόνο επαγγέλματος ενώ διαθέτουν ποικίλες ικανότητες. Καλούνται να σχεδιάσουν την καριέρα τους πολύ νωρίς χωρίς να έχουν την συναισθηματική ωριμότητα που απαιτείται και να συμφιλιώσουν τους προσωπικούς τους στόχους με τις προσδοκίες του κοινωνικού περιβάλλοντος. Ως αποτέλεσμα, καθυστερούν στη λήψη επαγγελματικής απόφασης και συχνά στην κοινωνική ανάπτυξη (γάμος, οικογένεια κλπ) (Kerr, 1981).

Η επαγγελματική συμβουλευτική των χαρισματικών ανθρώπων απαιτεί γνώση των ιδιαίτερων θεμάτων που αντιμετωπίζει αυτός ο πληθυσμός. Αν λάβουμε υπ’όψιν τα πολλαπλά ενδιαφέροντα που έχουν, τα υπαρξιακά τους διλήμματα και το φόβο της λανθασμένης επιλογής που τους καθιστούν αναποφάσιστους ή τους οδηγούν σε αποφάσεις πολύ νωρίς, προκύπτει η έντονη ανάγκη για επαγγελματική καθοδήγηση. Οι χαρισματικοί νέοι χρειάζονται επιπλέον χρόνο για τις επαγγελματικές τους επιλογές, ευρύ εκπαιδευτικό υπόβαθρο με ποικίλες κατευθύνσεις και υποστήριξη ώστε να διαχωρίσουν τα προσωπικά ενδιαφέροντα και τις προσδοκιών από τις απαιτήσεις του περιβάλλοντος (Silverman, 1989).

Οι στόχοι ενός προγράμματος επαγγελματικής συμβουλευτικής των χαρισματικών ατόμων είναι οι ακόλουθοι (Silverman, 1989; Milgram, 1991a):

•Κατανόηση της φύσης της χαρισματικότητας
•Διάκριση δυνατοτήτων και αδυναμιών
•Πλήρης και ακριβής πληροφόρηση για τις δυνατότητες εκπαιδευτικών επιλογών
•Εξερεύνηση των επαγγελμάτων που αντιστοιχούν στα ενδιαφέροντά τους
•Προσωρινές τοποθετήσεις για απόκτηση πραγματικής εμπειρίας
•Διαχωρισμός επάγγελμα-χόμπυ
•Προετοιμασία για αλλαγές καριέρας
•Ενδυνάμωση φιλοδοξιών των ατόμων που δεν έχουν μεγάλη ενθάρρυνση

Ο σύμβουλος σταδιοδρομίας που θα ασχοληθεί με χαρισματικούς ανθρώπους καλείται να είναι καταρτισμένος στην προσέγγισή τους και να τους διαβεβαιώνει ότι η πληθώρα των ενδιαφερόντων είναι προσόν και όχι εμπόδιο. Επιπλέον, είναι σημαντικό η παρέμβαση να είναι βασισμένη στις αξίες των ατόμων και με προσανατολισμό σε επαγγέλματα με περιθώρια εξέλιξης και συνεχούς ανάπτυξης.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο All in One Training, Ιούνιος 2011